cf. Սքանչացումն.
ՍՔԱՆՉԱՆՔ θαῦμα admiratio. որ եւ ՍՔԱՆՉՔ, ՍՔԱՆՉՈՒՄՆ, ՍՔԱՆՉԱՑՈՒՄՆ, ՍՔԱՆՉԵԼԻՔ. Զարմանք. հիացումն.
Գեղեցկութիւն վարուց ձերոց արժանաւորեցաւ ամենայն սքանչանաց։ Զարմանս առնեն սք, անչանս համարին։ Սքանչանք՝ սկիզբն են իմաստասիրութեան. վասն զի թէ ոչ սքանչանայ ոք, եւ ոչ ի խնդիր անկանի, եւ ոչ իմաստասիրէ. (Պրպմ. ՟Լ՟Զ։ Ոսկ. եփես.։ Անյաղթ պորփ.։)
Ի սքանչանս տեսողաց, եւ ի վայելս ուրախութեան բնակողաց. (Լաստ. ՟Բ։)
Ոչ միայն սքանչանս է այս, այլ սքանչելեաց մակաւասար, եւ զարմանաց գերահրաշ. (Մագ. ՟Ի՟Է։)